Przejdź do zawartości

przeciąg

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 17:59, 26 maj 2023 autorstwa Tsca (dyskusja | edycje) (zmodyfikowano norweski (bokmål), norweski (nynorsk))

przeciąg (język polski)

przeciąg (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpʃɛʨ̑ɔ̃ŋk], AS[pšećõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) strumień chłodnego powietrza powstały w pomieszczeniu z otwartymi lub nieszczelnymi drzwiami lub oknami
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pozamykaj okna, bo robi się straszny przeciąg.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. cug
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeciąganie n, przeciągnięcie n
czas. przeciągać ndk., przeciągnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: