orny

orny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔrnɨ], AS: [orny]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) roln. przeznaczony i wykorzystywany pod orkę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	orny		orna	orne	orni	orne
dopełniacz	ornego		ornej	ornego	ornych
celownik	ornemu		ornej	ornemu	ornym
biernik	ornego	orny	orną	orne	ornych	orne
narzędnik	ornym		orną	ornym	ornymi
miejscownik	ornym		ornej	ornym	ornych
wołacz	orny		orna	orne	orni	orne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) uprawny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. orka ż, oraczka ż, oracz m, oranie n, zaoranie n

czas. orać ndk., zaorać dk.

przym. oraczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) ворны
• czeski: (1.1) orný
• rosyjski: (1.1) пахотный
• słowacki: (1.1) orný
• ukraiński: (1.1) орний
• włoski: (1.1) arativo

źródła: