oranie

oranie (język polski)

oranie (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔˈrãɲjɛ], AS: [orãńi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od orać

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	oranie
dopełniacz	orania
celownik	oraniu
biernik	oranie
narzędnik	oraniem
miejscownik	oraniu
wołacz	oranie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. orać

rzecz. oraczka ż, samozaoranie n, orka ż, orzba ż, oracz mos

przym. orny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: orka

• białoruski: (1.1) аранне n

źródła: