Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
oraczka (1.1)
oraczka (1.4)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzad. reg. czynność orania ziemi[1]
- (1.2) żona oracza[1]
- (1.3) kobieta, która orze[1]
- (1.4) gw. (Śląsk Cieszyński) zaorane pole[2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) orka, oranie
- (1.4) oraczyna
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) czynność, praca
- (1.2) żona
- (1.3) rolniczka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orka ż, oracz m, oraczyna ż, oranie n
- czas. orać ndk.
- przym. orny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2
Hasło „oraczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
