orný

orný (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) orny

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	m żw	m nżw	ż	n	m żw	m nżw	ż	n
mianownik	orný		orná	orné	orní	orné		orná
dopełniacz	orného		orné	orného	orných
celownik	ornému		orné	ornému	orným
biernik	orného	orný	ornou	orné	orné			orná
wołacz	orný		orná	orné	orní	orné		orná
miejscownik	orném		orné	orném	orných
narzędnik	orným		ornou	orným	ornými
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oráč

czas. orat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

orný (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) orny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ornica ż, oráč m, oráčina ż, oračka ż

czas. orať ndk., orávať ndk., zorať dk., poorať dk.

przym. ornicový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: