wprawiać

wprawiać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wprawić)

(1.1) umocowywać coś w czymś

(1.2) powodować jakiś stan psychiczny

(1.3) ćwiczeniami wdrażać kogoś, coś do czegoś

czasownik zwrotny niedokonany wprawiać się (dk. wprawić się)

(2.1) wywoływać u siebie jakiś stan psychiczny

(2.2) ćwiczyć, aby nabyć wprawy

odmiana:

(1.1-3) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wprawiać
czas teraźniejszy		wprawiam	wprawiasz	wprawia	wprawiamy	wprawiacie	wprawiają
czas przeszły	m	wprawiałem	wprawiałeś	wprawiał	wprawialiśmy	wprawialiście	wprawiali
	ż	wprawiałam	wprawiałaś	wprawiała	wprawiałyśmy	wprawiałyście	wprawiały
	n	wprawiałom	wprawiałoś	wprawiało
tryb rozkazujący		niech wprawiam	wprawiaj	niech wprawia	wprawiajmy	wprawiajcie	niech wprawiają
pozostałe formy czas przyszły m będę wprawiał, będę wprawiać będziesz wprawiał, będziesz wprawiać będzie wprawiał, będzie wprawiać będziemy wprawiali, będziemy wprawiać będziecie wprawiali, będziecie wprawiać będą wprawiali, będą wprawiać ż będę wprawiała, będę wprawiać będziesz wprawiała, będziesz wprawiać będzie wprawiała, będzie wprawiać będziemy wprawiały, będziemy wprawiać będziecie wprawiały, będziecie wprawiać będą wprawiały, będą wprawiać n będę wprawiało, będę wprawiać będziesz wprawiało, będziesz wprawiać będzie wprawiało, będzie wprawiać czas zaprzeszły m wprawiałem był wprawiałeś był wprawiał był wprawialiśmy byli wprawialiście byli wprawiali byli ż wprawiałam była wprawiałaś była wprawiała była wprawiałyśmy były wprawiałyście były wprawiały były n wprawiałom było wprawiałoś było wprawiało było forma bezosobowa czasu przeszłego wprawiano tryb przypuszczający m wprawiałbym, byłbym wprawiał wprawiałbyś, byłbyś wprawiał wprawiałby, byłby wprawiał wprawialibyśmy, bylibyśmy wprawiali wprawialibyście, bylibyście wprawiali wprawialiby, byliby wprawiali ż wprawiałabym, byłabym wprawiała wprawiałabyś, byłabyś wprawiała wprawiałaby, byłaby wprawiała wprawiałybyśmy, byłybyśmy wprawiały wprawiałybyście, byłybyście wprawiały wprawiałyby, byłyby wprawiały n wprawiałobym, byłobym wprawiało wprawiałobyś, byłobyś wprawiało wprawiałoby, byłoby wprawiało imiesłów przymiotnikowy czynny m wprawiający, niewprawiający ż wprawiająca, niewprawiająca wprawiające, niewprawiające n wprawiające, niewprawiające imiesłów przymiotnikowy bierny m wprawiany, niewprawiany wprawiani, niewprawiani ż wprawiana, niewprawiana wprawiane, niewprawiane n wprawiane, niewprawiane imiesłów przysłówkowy współczesny wprawiając, nie wprawiając rzeczownik odczasownikowy wprawianie, niewprawianie

(2.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wprawiać się
czas teraźniejszy		wprawiam się	wprawiasz się	wprawia się	wprawiamy się	wprawiacie się	wprawiają się
czas przeszły	m	wprawiałem się	wprawiałeś się	wprawiał się	wprawialiśmy się	wprawialiście się	wprawiali się
	ż	wprawiałam się	wprawiałaś się	wprawiała się	wprawiałyśmy się	wprawiałyście się	wprawiały się
	n	wprawiałom się	wprawiałoś się	wprawiało się
tryb rozkazujący		niech się wprawiam	wprawiaj się	niech się wprawia	wprawiajmy się	wprawiajcie się	niech się wprawiają
pozostałe formy czas przyszły m będę się wprawiał, będę się wprawiać będziesz się wprawiał, będziesz się wprawiać będzie się wprawiał, będzie się wprawiać będziemy się wprawiali, będziemy się wprawiać będziecie się wprawiali, będziecie się wprawiać będą się wprawiali, będą się wprawiać ż będę się wprawiała, będę się wprawiać będziesz się wprawiała, będziesz się wprawiać będzie się wprawiała, będzie się wprawiać będziemy się wprawiały, będziemy się wprawiać będziecie się wprawiały, będziecie się wprawiać będą się wprawiały, będą się wprawiać n będę się wprawiało, będę się wprawiać będziesz się wprawiało, będziesz się wprawiać będzie się wprawiało, będzie się wprawiać czas zaprzeszły m wprawiałem się był wprawiałeś się był wprawiał się był wprawialiśmy się byli wprawialiście się byli wprawiali się byli ż wprawiałam się była wprawiałaś się była wprawiała się była wprawiałyśmy się były wprawiałyście się były wprawiały się były n wprawiałom się było wprawiałoś się było wprawiało się było forma bezosobowa czasu przeszłego wprawiano się tryb przypuszczający m wprawiałbym się, byłbym się wprawiał wprawiałbyś się, byłbyś się wprawiał wprawiałby się, byłby się wprawiał wprawialibyśmy się, bylibyśmy się wprawiali wprawialibyście się, bylibyście się wprawiali wprawialiby się, byliby się wprawiali ż wprawiałabym się, byłabym się wprawiała wprawiałabyś się, byłabyś się wprawiała wprawiałaby się, byłaby się wprawiała wprawiałybyśmy się, byłybyśmy się wprawiały wprawiałybyście się, byłybyście się wprawiały wprawiałyby się, byłyby się wprawiały n wprawiałobym się, byłobym się wprawiało wprawiałobyś się, byłobyś się wprawiało wprawiałoby się, byłoby się wprawiało imiesłów przymiotnikowy czynny m wprawiający się, niewprawiający się ż wprawiająca się, niewprawiająca się wprawiające się, niewprawiające się n wprawiające się, niewprawiające się imiesłów przysłówkowy współczesny wprawiając się, nie wprawiając się rzeczownik odczasownikowy wprawianie się, niewprawianie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wprawiać oczko do pierścionka • wprawiać zęby

(1.2) wprawiać w dobry humor / nastrój • wprawiać w osłupienie

(2.1) wprawiać się w dobry humor / nastrój

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wprawa ż, wprawienie n, wprawianie n

czas. wprawić

związki frazeologiczne:

wprawiać w ruch

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) set, fix; (1.3) train, teach, accustom; (2.2) improve one’s skills, practice
• francuski: (1.3) habituer
• niemiecki: (1.1) einsetzen, einfassen; (1.2) versetzen, bringen; (1.3) einüben, gewöhnen; (2.1) sich versetzen; (2.2) sich üben
• rosyjski: (1.1) вставлять; (1.2) вправлятъ
• włoski: (1.1) incastonare, incastrare

źródła: