einsetzen

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

einsetzen (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈaɪ̯nzɛʦn̩] IPA[zɛʦtə ˈaɪ̯n] IPA[ˈaɪ̯nɡəzɛʦt]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wkładać, włożyć, wsadzać, wsadzić, wstawiać, wstawić
(1.2) mianować, powołać, uczynić (np. spadkobiercą)
(1.3) używać, użyć, stosować, zastosować
(1.4) zagrać, postawić jako stawkę
odmiana:
(1.1-4)[1] einsetzen (setzt ein), setzte ein, eingesetzt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Einsetzen n, Einsatz m, Einsetzung ż
przym. einsetzbar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: setzenabsetzenansetzenaussetzenbesetzenbeisetzendurchsetzeneinsetzenentsetzenersetzenfortsetzenhinsetzennachsetzenniedersetzenübersetzenumsetzenuntersetzenversetzenvorsetzenwidersetzenzersetzenzusetzenzurücksetzenzusammensetzen
zobacz też: einsetzenhineinsetzenreinsetzen
źródła: