pawijczyk

pawijczyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Pawii, osoba rodem z Pawii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pawijczyk	pawijczycy
dopełniacz	pawijczyka	pawijczyków
celownik	pawijczykowi	pawijczykom
biernik	pawijczyka	pawijczyków
narzędnik	pawijczykiem	pawijczykami
miejscownik	pawijczyku	pawijczykach
wołacz	pawijczyku	pawijczycy

przykłady:

(1.1) Zbiór ten ułożony jest systematycznie, czyli w porządku rzeczowym według powszechnie przyjętego systemu Bernarda Pawijczyka z końca XII w., rozpowszechnionego, przez prawo Dekretaliów Grzegorza IX z r. 1234 a polegającego na podziale na 5 ksiąg zatytułowanych: «iude», «iudicium», «clerus», «conubia», «crimen».

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Pawia ż

forma żeńska pawijka ż

przym. pawijski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• słoweński: (1.1) Pavijčan m
• włoski: (1.1) pavese m

źródła: