normalizacja

normalizacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opracowanie i wprowadzenie norm w zakresie danych czynności

(1.2) doprowadzenie czegoś do normalnego stanu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	normalizacja
dopełniacz	normalizacji
celownik	normalizacji
biernik	normalizację
narzędnik	normalizacją
miejscownik	normalizacji
wołacz	normalizacjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) unormowanie, standaryzacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. znormalizowanie n, normalizowanie n, norma ż, normalność ż, unormowanie n

czas. normować, normalizować ndk., unormować dk.

przym. normalizacyjny, normalny, normatywny

przysł. normalizacyjnie, normalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) normalisation, normalization, ajustement; (1.2) normalisation, normalization
• białoruski: (1.1) нармалізацыя ż; (1.2) нармалізацыя ż
• francuski: (1.1) normalisation ż; (1.2) normalisation ż
• interlingua: (1.1) normalisation; (1.2) normalisation
• ukraiński: (1.1) нормалізація ż; (1.2) нормалізація ż
• włoski: (1.1) normalizzazione ż, tipizzazione ż, standardizzazione ż, unificazione ż; (1.2) normalizzazione ż

źródła: