hubka
hubka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: huba
- (1.2) materiał łatwopalny uzyskiwany z hub, stosowany do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa; zob. też hubka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hubka hubki dopełniacz hubki hubek celownik hubce hubkom biernik hubkę hubki narzędnik hubką hubkami miejscownik hubce hubkach wołacz hubko hubki
- przykłady:
- (1.2) Kobieta dmucha na nią delikatnie, a kiedy hubka się zapala, dotyka nią przygotowanej słomy, nie przestając dmuchać[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- gdy chłopiec krzesiwo, a dziewczyna hubka, skrzesze się wkrótce małych iskier kupka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Alberto Angela, Jeden dzień w starożytnym Rzymie, Warszawa 2016, s.25.
- ↑ Hasło „hubka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.