dziki gon
dziki gon (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męski
- (1.1) lud. (w wierzeniach łużyckich i niemieckich) orszak zjaw pędzących podczas wichury przez poddasza, strychy i stodoły[1]
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziki gon dzikie gony dopełniacz dzikiego gonu dzikich gonów celownik dzikiemu gonowi dzikim gonom biernik dziki gon dzikie gony narzędnik dzikim gonem dzikimi gonami miejscownik dzikim gonie dzikich gonach wołacz dziki gonie dzikie gony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dzikie polowanie, dzikie łowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „dzikie łowy” w: Barbara i Adam Podgórscy, Wielka księga demonów polskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2018, ISBN 978-83-7649-153-0.