apostille
apostille (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ofic. urz. praw. klauzula na dokumencie urzędowym sporządzonym w jednym państwie i umożliwiająca posługiwanie się nim legalnie we wszystkich innych państwach będących aktualnie stroną konwencji haskiej z 1961 r. (tj. konwencji o zniesieniu wymogu legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych)
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik apostille apostille dopełniacz apostille apostille celownik apostille apostille biernik apostille apostille narzędnik apostille apostille miejscownik apostille apostille wołacz apostille apostille
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Maciej Malinowski, Obcy Język Polski[1]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) apostille
- białoruski: (1.1) апастыль
- duński: (1.1) apostille w
- hiszpański: (1.1) apostilla ż
- niemiecki: (1.1) Apostille ż
- nowogrecki: (1.1) επισημείωση ż
- rosyjski: (1.1) апостиль m
- źródła: