zauroczenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zauroczenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fascynacja kimś lub czymś[1]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zauroczyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od zauroczyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zauroczenie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.