wytrzebić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wytrzebić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vɨˈṭʃɛbʲiʨ̑], AS[vyṭšebʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wykarczować, usunąć roślinność
(1.2) całkowicie coś zniszczyć
(1.3) zabić wszystkich ludzi / zwierzęta na danym terenie
(1.4) wet. usunąć samcowi gruczoły płciowe
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) wyczyścić, wykastrować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wytrzebienie n, przetrzebienie n, trzebienie ż, trzebież ż
czas. przetrzebić dk., trzebić ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: