wątpia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wątpia (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvɔ̃ntpʲja], AS[võntpʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) przest. wnętrzności
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rybie wątpia rzuciłam kotu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wnętrzności
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wnętrzności
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „wątpia” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

wątpia (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wnętrzności
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) flaczi, brzëchòwina
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: