triumvirát
triumvirát (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) hist. polit. triumwirat
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik triumvirát triumviráty dopełniacz triumvirátu triumvirátů celownik triumvirátu triumvirátům biernik triumvirát triumviráty wołacz triumviráte triumviráty miejscownik triumvirátě / triumvirátu triumvirátech narzędnik triumvirátem triumviráty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
triumvirát (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) hist. polit. triumwirat[1]
- (1.2) przen. książk. triumwirat – trójka osób o wspólnych celach[1]
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.