przeciętniactwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przeciętniactwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pogard. pot. bycie przeciętnym, zwykłym, nieszczególnym
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przeciętna ż, przeciętność ż, przeciętniak m, przeciętniaczek m, przeciętniaczka ż
przym. przeciętny
przysł. przeciętnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: