paenultimus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

paenultimus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przedostatni[1]
odmiana:
(1.1) (deklinacja I-II)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mżnmżn
mianownikpaenultimuspaenultimapaenultimumpaenultimīpaenultimaepaenultima
dopełniaczpaenultimīpaenultimaepaenultimīpaenultimōrumpaenultimārumpaenultimōrum
celownikpaenultimōpaenultimaepaenultimōpaenultimīs
biernikpaenultimumpaenultimampaenultimumpaenultimōspaenultimāspaenultima
ablatywpaenultimōpaenultimāpaenultimōpaenultimīs
wołaczpaenultimepaenultimapaenultimumpaenultimīpaenultimaepaenultima
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. paenultima
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. paene + ultimus → prawie ostatni
uwagi:
inna pisownia: pēnultimus
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „paenultimus” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=paenultimus&oldid=8075118”