obránce
obránce (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) obrońca
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obránce obránci / obráncové dopełniacz obránce obránců celownik obránci / obráncovi obráncům biernik obránce obránce wołacz obránce obránci / obráncové miejscownik obránci / obráncovi obráncích narzędnik obráncem obránci
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) útočník
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: