monakijczyk
monakijczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- , IPA: [ˌmɔ̃naˈcijʧ̑ɨk], AS: [mõnaḱii ̯čyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Monako (stolicy państwa Monako)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monakijczyk monakijczycy dopełniacz monakijczyka monakijczyków celownik monakijczykowi monakijczykom biernik monakijczyka monakijczyków narzędnik monakijczykiem monakijczykami miejscownik monakijczyku monakijczykach wołacz monakijczyku monakijczycy depr. M. i W. lm: (te) monakijczyki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Monako n, Monakijczyk m, Monakijka ż
- przym. monakijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[1].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.