monachijczyk
monachijczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔ̃naˈxʲijʧ̑ɨk], AS: [mõnaχʹii ̯čyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Monachium[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik monachijczyk monachijczycy dopełniacz monachijczyka monachijczyków celownik monachijczykowi monachijczykom biernik monachijczyka monachijczyków narzędnik monachijczykiem monachijczykami miejscownik monachijczyku monachijczykach wołacz monachijczyku monachijczycy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Monachium n
- forma żeńska monachijka ż
- przym. monachijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Mnichovan m
- francuski: (1.1) Munichois m
- hiszpański: (1.1) muniqués m
- niemiecki: (1.1) Münchner m
- słowacki: (1.1) Mníchovčan m
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 189.
- ↑
Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
