klenotník
klenotník (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klenotník klenotníci dopełniacz klenotníka klenotníků celownik klenotníkovi / klenotníku klenotníkům biernik klenotníka klenotníky wołacz klenotníku klenotníci miejscownik klenotníkovi / klenotníku klenotnících narzędnik klenotníkem klenotníky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) zlatník
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klenot m, klenotek m, klenotnice ż, klenotnička ż, klenotnictví n
- forma żeńska klenotnice ż
- przym. klenotnický
- przysł. klenotnicky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Zawody
- źródła:
klenotník (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klenotník klenotníci dopełniacz klenotníka klenotníkov celownik klenotníkovi klenotníkom biernik klenotníka klenotníkov miejscownik klenotníkovi klenotníkoch narzędnik klenotníkom klenotníkmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) zlatník
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klenot m, klenotnica ż, klenotníctvo n
- forma żeńska klenotníčka ż
- przym. klenotnícky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Zawody
- źródła:
- ↑ Hasło „klenotník” w: Ferdinand Buffa, Mikuláš Stano, Poľsko-slovenský a slovensko-poľský slovník, Slovenské pedagogické nakladateľstvo, Bratysława 1988.