kil

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: kiilkiilʼkiiłKilkillkił

kil (język polski)[edytuj]

kil (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[cil], AS[ḱil], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. belka na dnie kadłuba statku, ciągnąca się od dziobu do rufy; zob. też stępka w Wikipedii
(1.2) zool. zaostrzona krawędź ciała niektórych zwierząt; zob. też kil (anatomia) w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) stępka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stępka
źródła:

kil (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) mar. kil
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kil (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) klin
odmiana:
(1.1) en kil, kilen, kilar, kilarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kil (volapük)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

liczebnik

(1.1) 3 (trzy)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Volapük - Liczebniki
źródła: