eseista

eseista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛsɛˈ^jista], AS: [ese^i ̯ista], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) literat, autor esejów, szkiców literackich

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	eseista	eseiści
dopełniacz	eseisty	eseistów
celownik	eseiście	eseistom
biernik	eseistę	eseistów
narzędnik	eseistą	eseistami
miejscownik	eseiście	eseistach
wołacz	eseisto	eseiści

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. esej m, eseistyka ż, eseistyczność ż

forma żeńska eseistka ż

przym. eseistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. essayist < ang. essay < franc. essai < łac. exagium

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) essayist
• baskijski: (1.1) saiakeragile
• białoruski: (1.1) эсэіст m
• francuski: (1.1) essayiste m
• hiszpański: (1.1) ensayista m
• interlingua: (1.1) essayista
• nowogrecki: (1.1) δοκιμιογράφος m
• rosyjski: (1.1) эссеист m
• szwedzki: (1.1) essäist w

źródła: