duszanbejski
duszanbejski (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌduʃãnˈbɛjsʲci], AS: [dušãnbei ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do miasta Duszanbe[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik duszanbejski duszanbejska duszanbejskie duszanbejscy duszanbejskie dopełniacz duszanbejskiego duszanbejskiej duszanbejskiego duszanbejskich celownik duszanbejskiemu duszanbejskiej duszanbejskiemu duszanbejskim biernik duszanbejskiego duszanbejski duszanbejską duszanbejskie duszanbejskich duszanbejskie narzędnik duszanbejskim duszanbejską duszanbejskim duszanbejskimi miejscownik duszanbejskim duszanbejskiej duszanbejskim duszanbejskich wołacz duszanbejski duszanbejska duszanbejskie duszanbejscy duszanbejskie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) duszanbijski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. duszanbejka ż, duszanbejczyk m, Duszanbe n
- przym. duszanbijski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) duxanbetar
- białoruski: (1.1) душанбінскі
- rosyjski: (1.1) душанбинский
- słowacki: (1.1) dušanbeský
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 42.