dioplaĉa

dioplaĉa (esperanto)

morfologia:

di•o•plaĉ•a

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. miły Bogu, zbożny

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	dioplaĉa	dioplaĉaj
akuzativo	dioplaĉan	dioplaĉajn

przykłady:

(1.1) Lumo de mateno salutas cin, kara frato, ĉe dioplaĉa laboro. → Światło poranka wita cię, drogi bracie, przy zbożnej pracy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: