bezczesny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezczesny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daw. bezczasowy, bezterminowy[1]
(1.2) daw. nie mający czci, bezecny, haniebny[2]
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezcześć ż, bezczeszczenie n, zbezczeszczanie n, zbezczeszczenie n
czas. bezcześcić ndk., zbezczeszczać ndk., zbezcześcić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bezczesny I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bezczesny II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.