aussetzen

aussetzen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌzɛt͡sn̩]

​

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wysadzać, wysadzić (np. na ląd)

(1.2) wystawiać, wystawić (np. na słońce, świeże powietrze)

(1.3) wyznaczać, wyznaczyć (np. na nagrodę)

(1.4) wyrzucać, wyrzucić (np. psa z domu)

(1.5) zaniechać, opuszczać, opuścić

(1.6) zatrzymywać, zatrzymać, przestawać działać, przestać działać

(1.7) wstrzymywać, wstrzymać, odkładać, odłożyć (np. na późniejszy termin)

(1.8) zarzucać, zarzucić, mieć do zarzucenia

odmiana:

(1.1-8) aussetzen (setzt aus), setzte aus, ausgesetzt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aussetzen n, Aussetzung ż, Aussetzer m, Aussetzerin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: setzen • absetzen • ansetzen • aussetzen • besetzen • beisetzen • durchsetzen • einsetzen • entsetzen • ersetzen • fortsetzen • hinsetzen • nachsetzen • niedersetzen • übersetzen • umsetzen • untersetzen • versetzen • vorsetzen • widersetzen • zersetzen • zusetzen • zurücksetzen • zusammensetzen

zobacz też: aussetzen • auseinandersetzen • hinaussetzen

źródła: