auskommen

auskommen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯sˌkɔmən]

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) wystarczać, radzić sobie (np. z niewielką ilością pieniędzy do dyspozycji)

(1.2) znosić się, harmonizować

(1.3) austr. uciekać

odmiana:

(1.1-3) auskommen (kommt aus), kam aus, ausgekommen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Auskommen n

przym. auskömmlich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kommen • auskommen • drauskommen • hinauskommen • rauskommen

źródła: