дъчи
дъчи (język staroruski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1) deklinacja V (r-tematyczna)
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga mianownik дъчи дъчери дъчере dopełniacz дъчере дъчероу дъчеръ celownik дъчери дъчерьма дъчерьмъ biernik дъчерь дъчери дъчери narzędnik дъчерьѭ дъчерьма дъчерьми miejscownik дъчере дъчероу дъчерьхъ wołacz дъчи дъчери дъчере
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla rus. дочъ > ukr. доч • ros. дочь
- odziedziczone z prasł. *dъťi, z prabałtosł. *duktḗ, z praindoeur. *dʰugh₂tḗr
- por. scs. дъщи, st.czes. dci, słń. hči, st.nowogrod. дъци, litew. duktė̃, goc. 𐌳𐌰𐌿𐌷𐍄𐌰𐍂, gr. θυγάτηρ (thugátēr)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „дъч” w: Izmaił Sriezniewski, Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ, t. 1: А — К, Wydział Języka i Literatury Rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk, Petersburg 1893, s. 762.