дзвонар

дзвонар (język ukraiński)

дзвонарі́ (1.1)

transliteracja:

dzvonar

wymowa:

дзвона́р zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dzwonnik

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	дзвона́р	дзвонарі́
dopełniacz	дзвонаря́	дзвонарі́в
celownik	дзвонаре́ві, дзвонарю́	дзвонаря́м
biernik	дзвонаря́	дзвонарі́в
narzędnik	дзвонаре́м	дзвонаря́ми
miejscownik	на/у дзвонаре́ві, дзвонарю́, дзвонарі́	на/у дзвонаря́х
wołacz	дзвона́рю	дзвонарі́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. дзвеніння n, дзвоніння n, дзвенькання n, дзвенькіт m, дзвінкість ż, дзвін m, дзвінок m, дзвіночок m, дзвоник m, дзвіниця ż, дзвіничка ż

czas. дзвеніти ndk., дзвонити ndk., дзвенькати ndk., дзвенькотіти ndk.

przym. дзвінкий, дзвоникуватий

przysł. дзвінко

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: