ziemian

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ziemian (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. chem. tellur

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lm od: ziemianin
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Ziemian [...] w naturze znajduje się w połączeniu z żelazem, złotem, srebrem, siarką, ołowiem i miedzią[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ziemia + -an, wg pol. tellur z łac. tellūs (→ ziemia)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tellur
źródła:
  1. Jan Kanty Krzyżanowski, Początki chemii do użytku szkół woiewódzkich zastosowane, Warszawa 1827.