zek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zek (język polski)[edytuj]

zekowie (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskowierzęcy

(1.1) hist. więzień, w szczególności więzień łagru lub gułagu; zob. też zek w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Udręk przysparzały zekom miliony insektów: wszy, pluskiew i karaluchów, od których roiło się w łagrach[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) więzień
hiponimy:
(1.1) urka
holonimy:
(1.1) łagier, gułag
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. зэк < ros. з/кz/k, zakład karny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. „Wrocławskie studia wschodnie”, t. 4, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2000, s. 208

zek (język angielski)[edytuj]

zeks (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. zek
odmiana:
(1.1) lp zek; lm zeks
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. зэк
uwagi:
źródła:

zek (język francuski)[edytuj]

zeks (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. zek
odmiana:
(1.1) lp zek; lm zeks
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. зэк
uwagi:
źródła: