Przejdź do zawartości

wybitnie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wybitnie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[vɨˈbʲitʲɲɛ], AS[vybʹitʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni… ?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) bardzo, szczególnie, niezwykle
(1.2) w sposób wybitny, wyborny, pierwszorzędny
odmiana:
(1.1-2) st. wyższy wybitniej; st. najwyższy najwybitniej
przykłady:
(1.1) Wpół do piątejPostawiła wodę na herbatę i poszła do łazienki. W lustrze pokazała sobie język. Była z siebie wybitnie, ale to wybitnie niezadowolona[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nadzwyczajnie, nader, nadzwyczaj, niezrównanie, wysoce, niezmiernie, niepomiernie, nieporównanie, niesłychanie, niebywale, bezgranicznie, ogromnie, wielce
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. wybitny
rzecz. wybitność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wybitny + -ie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Chądzyńska, Przez ciebie, Drabie!, 1969.