Przejdź do zawartości

współbiesiadnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

współbiesiadnik (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) współuczestnik biesiady[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Królewski łowczy zachęcił współbiesiadników do wzniesienia kielichów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) biesiadnik, współuczestnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biesiadnik m, biesiada ż
czas. biesiadować ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. współ- + biesiadnik < pol. biesiada
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „współbiesiadnik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „współbiesiadnik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.