wróżbiarka

wróżbiarka (język polski)

wymowa:

IPA: [vruʒˈbʲjarka], AS: [vružbʹi ̯arka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ezot. kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wróżbiarka	wróżbiarki
dopełniacz	wróżbiarki	wróżbiarek
celownik	wróżbiarce	wróżbiarkom
biernik	wróżbiarkę	wróżbiarki
narzędnik	wróżbiarką	wróżbiarkami
miejscownik	wróżbiarce	wróżbiarkach
wołacz	wróżbiarko	wróżbiarki

przykłady:

(1.1) Ponoć Basi jakaś wróżbiarka przepowiedziała wielką wygraną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wróżbitka, wróżka, kabalarka, kabalistka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wróżbiarstwo n, wróż m, wróżbita m, wróżba ż, wróżka ż, wróżbitka ż, wróżenie n

forma męska wróżbiarz m

czas. wróżyć ndk., wywróżyć dk.

przym. wróżebny, wróżbiarski

przysł. wróżbiarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wróżbiarz

• białoruski: (1.1) варажбітка ż, варожка ż
• niemiecki: (1.1) Wahrsagerin ż
• rosyjski: (1.1) ворожея ż, ворожейка ż, гадалка ż, гадальщица ż

źródła: