wróż

wróż (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ezot. mężczyzna przepowiadający przyszłość

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: wróżyć (się)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wróż	wróże
dopełniacz	wróża	wróży / wróżów
celownik	wróżowi	wróżom
biernik	wróża	wróży / wróżów
narzędnik	wróżem	wróżami
miejscownik	wróżu	wróżach
wołacz	wróżu	wróże

przykłady:

(1.1) Chodziła po przepowiednie do starego wróża mieszkającego pod lasem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wróżbiarz, wróżbita; daw. wieszczek; przest. wieszczbiarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wróżbitka ż, wróżbita mos, wróżbiarz mos, wróżbiarka ż, wróżenie n, wróżka ż

czas. powróżyć dk., wróżyć ndk., wywróżyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wróżyć

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wróżbiarz

• angielski: (1.1) foreteller

źródła: