wróżbita

wróżbita (język polski)

wróżbita (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ezot. osoba zajmująca się wróżeniem

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: wróżbit

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wróżbita	wróżbici
dopełniacz	wróżbity	wróżbitów
celownik	wróżbicie	wróżbitom
biernik	wróżbitę	wróżbitów
narzędnik	wróżbitą	wróżbitami
miejscownik	wróżbicie	wróżbitach
wołacz	wróżbito	wróżbici
depr. M. i W. lm: (te) wróżbity

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jasnowidz, medium, wieszczek, wróż, wróżbiarz; przest. wieszczbiarz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wróż mos, wróżba ż, wróżbiarka ż, wróżbiarstwo n, wróżbiarz mos, wróżenie n, wróżka ż, powróżenie n, wywróżenie n, wróżbitka ż

czas. powróżyć dk., wróżyć ndk., wywróżyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wróżba + -ita

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diviner, fortune teller/ fortuneteller / fortune-teller, psychic, soothsayer
• francuski: (1.1) cartomancien m
• niemiecki: (1.1) Wahrsager m, Weissager m
• włoski: (1.1) indovino m

źródła: