wagarowicz

wagarowicz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) eduk. uczeń chodzący na wagary, opuszczający lekcje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wagarowicz	wagarowicze
dopełniacz	wagarowicza	wagarowiczów
celownik	wagarowiczowi	wagarowiczom
biernik	wagarowicza	wagarowiczów
narzędnik	wagarowiczem	wagarowiczami
miejscownik	wagarowiczu	wagarowiczach
wołacz	wagarowiczu	wagarowicze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) uczeń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wagary lm nmos, wagarowanie n

forma żeńska wagarowiczka ż

czas. wagarować ndk.

przym. wagarowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wagary + -owicz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) truant
• białoruski: (1.1) прагульшчык m
• hiszpański: (1.1) rabonero m
• kaszubski: (1.1) ląper m
• niemiecki: (1.1) Schulschwänzer m
• nowogrecki: (1.1) σκασιάρχης m, κοπανατζής m
• rosyjski: (1.1) прогульщик m
• węgierski: (1.1) iskolakerülő
• włoski: (1.1) allievo che marina la scuola m

źródła: