wagarować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wagarować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) opuszczać zajęcia szkolne samowolnie, bez uzasadnionej przyczyny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uczennica notorycznie wagaruje, przez co może nie zostać dopuszczona do matury.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wagarowanie n, wagarowicz m, wagarowiczka ż, wagary nmos
czas. powagarować
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. vagaritułać się[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 367.