wagarowiczka

wagarowiczka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. uczennica chodząca na wagary, opuszczająca lekcje

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wagarowiczka	wagarowiczki
dopełniacz	wagarowiczki	wagarowiczek
celownik	wagarowiczce	wagarowiczkom
biernik	wagarowiczkę	wagarowiczki
narzędnik	wagarowiczką	wagarowiczkami
miejscownik	wagarowiczce	wagarowiczkach
wołacz	wagarowiczko	wagarowiczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wagary nmos, wagarowanie n

forma męska wagarowicz m

czas. wagarować ndk.

przym. wagarowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wagarowicz + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) truant
• czeski: (1.1) záškolačka
• hiszpański: (1.1) novillera ż, alumna ż que hace novillos
• kaszubski: (1.1) ląperka ż
• niemiecki: (1.1) Schulschwänzerin ż

źródła: