węglik

węglik (język polski)

węglik (1.1) chromu(II)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek chemiczny węgla z metalem lub półmetalem; zob. też węgliki w Wikipedii

(1.2) przest. węgielek (zdrobn. od: węgiel)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	węglik	węgliki
dopełniacz	węglika	węglików
celownik	węglikowi	węglikom
biernik	węglik	węgliki
narzędnik	węglikiem	węglikami
miejscownik	węgliku	węglikach
wołacz	węgliku	węgliki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) acetylenek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. węglowiec mrz, węglarz mos, węgiel mrz, węglarka ż

przym. węglowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. węgiel + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carbide
• hiszpański: (1.1) carburo m
• niemiecki: (1.1) Carbid n, Karbid n
• rosyjski: (1.1) карби́д m
• ukraiński: (1.1) карбі́д m
• węgierski: (1.1) karbid
• włoski: (1.1) carburo m

źródła: