utracjusz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

utracjusz (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. rozrzutny i używający życia mężczyzna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rozrzutnik, hulaka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utracjuszostwo n
forma żeńska utracjuszka ż
przym. utracjuszowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: