urlopowicz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

urlopowicz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌurlɔˈpɔvʲiʧ̑], AS: [urlopovʹič], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba spędzająca urlop
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikurlopowiczurlopowicze
dopełniaczurlopowiczaurlopowiczów
celownikurlopowiczowiurlopowiczom
biernikurlopowiczaurlopowiczów
narzędnikurlopowiczemurlopowiczami
miejscownikurlopowiczuurlopowiczach
wołaczurlopowiczuurlopowicze
przykłady:
(1.1) W Sopocie, w lipcu bieżącego roku było jakoś mało urlopowiczów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wczasowicz, przest. letnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. urlop m, urlopik m
forma żeńska urlopowiczka ż
czas. urlopować
przym. urlopowy, przedurlopowy, pourlopowy
przysł. urlopowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. urlop + -owicz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=urlopowicz&oldid=6879324”