tryplikat
tryplikat (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tryplikat tryplikaty dopełniacz tryplikatu tryplikatów celownik tryplikatowi tryplikatom biernik tryplikat tryplikaty narzędnik tryplikatem tryplikatami miejscownik tryplikacie tryplikatach wołacz tryplikacie tryplikaty
- przykłady:
- (1.1) A wszystkiego była obfitość nieraz w tryplikatach, zbiory bowiem powstawały z zsypywania bibliotek po zamożniejszych emigrantach z 1831 r. […][2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kopia, egzemplarz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. triplicatus[1]
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) triplicate
- esperanto: (1.1) triplikato, t. trioblaĵo
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „tryplikat” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Stanisław Eile, Wspomnienia o Stefanie Żeromskim, Czytelnik, Warszawa 1961., Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego