tryplikat

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tryplikat (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzad. trzecia sztuka lub kopia danego dokumentu[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) A wszystkiego była obfitość nieraz w tryplikatach, zbiory bowiem powstawały z zsypywania bibliotek po zamożniejszych emigrantach z 1831 r. […][2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kopia, egzemplarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. triplicatus[1]
uwagi:
zob. duplikat
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tryplikat” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Stanisław Eile, Wspomnienia o Stefanie Żeromskim, Czytelnik, Warszawa 1961., Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego