trotyl
Wygląd
trotyl (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. organiczny związek chemiczny, silny materiał wybuchowy; zob. też trotyl w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trotyl trotyle dopełniacz trotylu trotyli celownik trotylowi trotylom biernik trotyl trotyle narzędnik trotylem trotylami miejscownik trotylu trotylach wołacz trotylu trotyle
- przykłady:
- (1.1) Po raz pierwszy trotyl wyprodukowano na skalę komercyjną w Niemczech w roku 1901[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trinitrotoluene, TNT
- czeski: (1.1) trinitrotoluen m
- włoski: (1.1) tritolo m
- źródła: