timbre

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Timbre

timbre (język polski)[edytuj]

wymowa:
(spolszczona) ‹tembr›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzad. jakość brzmienia dźwięku lub głosu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Karolowi bardzo przypadł do gustu timbre jej głosu.
składnia:
(1.1) timbre + D.
kolokacje:
(1.1) niski / wysoki / kobiecy / męski timbre • timbre głosu / instrumentu
synonimy:
(1.1) barwa, ton, zabarwienie; książk. tembr
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) brzmienie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tembr mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. timbre
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tembr
źródła:

timbre (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. enPR: tăm'bə(r), IPA/ˈtæmbə(ɹ)/, X-SAMPA: /"t{mb@(r)/
amer. enPR: tăm'bə(r) lub tĭm'bə(r), IPA/ˈtæm.bɚ/ lub /ˈtɪm.bɚ/, X-SAMPA: /"t{mb@`/ lub /"tImb@`/
wymowa amerykańska?/i
homofon: timber
wymowa australijska?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny lub niepoliczalny

(1.1) muz. tembr, barwa dźwięku
odmiana:
(1) lp timbre; lm timbres
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. timbre
uwagi:
źródła:

timbre (język francuski)[edytuj]

un timbre (1.1)
un timbre (1.2)
wymowa:
IPA/tɛ̃bʁ/ ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) znaczek (np. pocztowy)[1]
(1.2) dzwonek (dźwięk)[1]
odmiana:
(1.1-2) lp timbre; lm timbres
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.franc. timbre < gr. τύμπανον (túmpanon) → bęben
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Mirosława Słobodska, Słownik francusko-polski polsko-francuski, Harald G, 2007, ISBN 978-83-7423-939-4, s. 359.