temperantia

temperantia (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) umiarkowanie, umiar

(1.2) panowanie nad sobą, równowaga

odmiana:

(1) temperanti|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	temperantia	temperantiae
dopełniacz	temperantiae	temperantiārum
celownik	temperantiae	temperantiīs
biernik	temperantiam	temperantiās
ablatyw	temperantiā	temperantiīs
wołacz	temperantia	temperantiae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) intemperantia

(1.2) intemperantia

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. tempero

przym. temperans

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. temperans; źródłosłów dla ang. temperance, franc. tempérance, hiszp. templanza, hiszp. temperancia, katal. temperància, katal. temprança, port. temperança, wł. temperanza, wł. tempranza

uwagi:

źródła: