tam-tam

tam-tam (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrument perkusyjny z grupy idiofonów; zob. też tam-tam (bęben szczelinowy) w Wikipedii

(1.2) muz. azjatycki instrument perkusyjny o cienkiej, metalowej tarczy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tam-tam	tam-tamy
dopełniacz	tam-tamu	tam-tamów
celownik	tam-tamowi	tam-tamom
biernik	tam-tam	tam-tamy
narzędnik	tam-tamem	tam-tamami
miejscownik	tam-tamie	tam-tamach
wołacz	tam-tamie	tam-tamy

przykłady:

(1.2) Zagrała orkiestra, złożona z dziwacznych instrumentów wschodnich: dutar, kobz, czibizgów, tam-tamów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bęben

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tam-tamista mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tam-tam, tom-tom
• esperanto: (1.1) tamtamo
• francuski: (1.1) tam-tam m; (1.2) tam-tam m
• kataloński: (1.1) tam-tam m
• niemiecki: (1.1) Tamtam n; (1.2) Tamtam n
• włoski: (1.1) tam-tam m

źródła:

tam-tam (język włoski)

wymowa:

IPA: /tam.ˈtam/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. tam-tam

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

alternatywna pisownia: tamtam

źródła: