szpicrut

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szpicrut (język polski)[edytuj]

szpicrut (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. jeźdz. krótki skórzany lub rzemienny pejcz do dyscyplinowania konia wierzchowego[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Koń dostał po zadzie szpicrutem i pognał przed siebie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szpicruta ż, szpicrutka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Spitzrute
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szpicruta
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szpicrut” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.